Ágætis skilgreining á orðinu hamingja

Margir vilja tengja orðið hamingja við tiltekin aburð sem fyrir það kom og gerði það annahvort alsælan eða vansælan. Þá eru orðin hamingja eða óhamingja notuð eftir því hvort stemmingin er niðurávið eða uppávið. En það er ekki þa eina. Fólk er orðið háð utanaðkomandi viðburði til að finna hamingju og í einhverjum tilfellum eru þessi viðburðir utan sjóndeildar viðkomandi og þar af leiðandi í einhverjum tillfellum afskaplega erfit að finna hamingjuna. 

Ég vil líta á hamingu sem núllpunkt og svo er óhamingja hvorutveggja þeir viðburðir sem verða til þess að finn meiri gleiði eða leiða. Hamingja er semsagt Jafnvægi. það er ekki endilega neikvætt að vera óhamingjusamur, jafnvægi er bara ekki til staðar. Ég hef séð mynd í bíó og hlegið svo mikið að mig bókstaflega verkjaði í hálsinn. Að hlægja getur verið gott en of mikil hlátur getur orðið óþægilegur. Þannig tengi ég að vera glaður á góðir stund og á sama tíma óhamingjusamur þ.e.a.s. ekki í jafnvægi. 

Hamingja er í höndum hvers og eins. Hver og einn setur sitt mark hvað eigi að ávinnast í lífinu og kalla það jafnvægi. Sumir vilja endalaust af pening og aðrir endalaust af viðurkenningu, semsagt algerlega undir hverjum og einum komið. Þar af leiðandi í öllum tilfellum er það í höndum á einstaklingnum hvor hann/hún er eða er ekki í jafnvægi.

Það sem kemur í veg fyrir að einstaklingur nái jafnvægi í sitt líf er reiði, hatur, sjálfsfyrirlitning og óraunhæf takmörk. 

Reiði, hatur, sjálfsfyrirlitning Tryggir okkur stöðnun í núinu. Við sleppum ekki því neikvæða svo það í bestafalli stendur í stað og í versta falli eykst. Það útilokar okkur frá því að breyta afstöðu og sjá fegurðina allt í kring um okkur. 

Fólk setur sér stundum óraunhæf takmörk. Við getum það sem við getum og umfram það er okkur ómögulegt. Við höfum okkar styrk og okkar veikleika. Einbeitum okkur að styrk okkar í stað þess reyna styrkja veikleika okkar. Það er ekkert athugavert við það að hafa veikleika því allir hafa hvorutveggja. Þegar ég tala um veikleika þá er ég ekki að tala um t.d. fíkn heldur líkamlega getu okkar. Sumt fólk er gott í samskiptum og getur orðið verkstjóri, sumt hefur getu til að verða toppnum í íþróttum eða tónlist. Ef þú ert með litla getu til mannlegra samskipta, láttu það þá eiga sig að sækjast eftir að stjórna og skipuleggja fólki á vinnustað.

Takmarkalaus ást á eigin pesónu er sem hrjáir suma. Allar þeirra gerðir miðast við að upphefja þau sjálf jafnvel þó að á yfirborðinu lítur það út fyrir að verknaðurinn eigi að þjóna hagsmunum annarar manneskju. Við eigum vissulega að huga að okkur sjálfum en eins og annarstaðar þá er það betra ef við höldum því í jafnvægi og að við hugum líka að þörfum annara.